مشاوره روانشناسی آنلاین رایگان

سلام مشکل من خوب بودنم هست یه ضرب مثل بود بشکند دست بی نمک مثل یه روزی از مدرسه اومدم.خسته بودم ابیجم تو خونه بود بهش گفتن چرا خونه رو جمع نکردی گفت نمیتونم خودت جمع کن منم اولش گفتم منم مثل تو جمع نمیکنم ولی گفتم الان مامانم میاد خستشه چون کار میکنه کشاورزیخودم جمع کردم بخدا فقط 2ساعت 30دقیقه 42ثانیه طول کشید تا تموم شد بعدد مامانم اومد گفت قربونه دخترم چقدر خوشحال شدم گفت بیا بوست کنم و لحظه که دیدم رفت ابیجم بوسید همونجا از ناراحتی خندم گرفت فکر کرد اون جمع کرد دیگه هیچی نگفتم رفتیم تو خونه تا غذا بخوریم غذا رو خودم درست کرده بودم غذا رو بردم گذاشتم جلوشمون خوردن گفتن چقدر خوشمزت بابام گفت لابد زهرا همون ابجیم درست کرده گفتم اره اون درست کرده گفت افرین دخترم بعد خیلی خستم بود رفتم دراز کشیدم که یهویی بابا گفت بیا.سفره جمع کن همش زهرا جمع میکنه فقط میخوری میخوابی جمع کردم بعد خالم اومد خواب بودم بلندشدم رفتم صورتم شستم گفت تازه بلند میشی گفتم اره خسته بودم به مامانم گفت واقع زهرا خیلی دختر تمیزی و خوبی هست امروز اومدم دیدم داشت جارو میکرد رفتم تو فکر گفتم نمکه جارو میکردم پس چی میگه خالم یادم اومد کع وقتی خالم داشت صدایی دادشم میکردم زهرا زود رفت جارو رو ورداشت اشغالی که جمع کرده بودم فقط ریخت تم خاک اندازه گفتم اره خیلی دختر خوبی هست یه خند زدم رفت حالا خلاصه بدتر از این بود که هیچ وقت بابام منو بهه اندازه ابیی کوچکترم یعنی زهرا دوس نداشت

ببخشید چجوری با گوشی خودم تماس بگیرم تماس هم میگیرم جواب نمیدید

سلام
همسرم 4 ساله خونرو ترک کرده بچه رم برده هیچ تلاشی برای نجات زندگیمون نمی کنه کل حق حقوقشو برده اجتماعی نیست دروغگو و حیله گر هستش ایستگاه آخر هستیم نمی دونم کار درستیه یا نه؟

سلام خسته نباشبد من ی دختر۱۳ ساله هستم با یکی اشنا صدم حدود ۱سال باهاش بودم بعد ۱ سال ولم کرد بعد با کس دیگیی اشنا شدم ۱ ماه باهاش بودم و هستم الان رل اولبم برگشته نمیدونم چیکار کنم کدومو انتخاب کنم

سلام فاطمه نوجوانی هستم که خیلی تنهاست حتی ماه آدم به خودش نمی بینه نیاز دارم یه نفر بهم کمک کنه راهنمایی همدلی…

سلام من 19سالم هست پشت کنکوریم و نتونستم کنکور قبول بشم ت خانواده پرجمعیت هستم من یک زن داداش دارم ک کارش خراب کردن اعصاب کنه اونقدر ک احساس بی ارزشی میکنم حدودا یک سالی هست ک حس وجود داشتن نمیکنم گوشه گیر شدم از صحبت کردن با دوستام و حتی خانواده میترسم حس زشت بودن چرا زنده بودن حرف های زن داداشم حتی رو خانواده ام تاثیر گذاشته اون قدر دیونه شدم ک نه تنها ب خودم بعضی وقت ها ب اونام صدمه میزنم لاغر شدم شدید و حس بلند شدن از تخت رو ب رو شدن با اونا رو ندارم هر شب هم یه بهانه یه حرف ت تنهایی گریه میکنم طوری ک شب ها ت تب می‌سوزم

سلام من تلفن ثابت ندارم چجوری میتونم با مشاور ارتباط داشته باشم

سلام من تلفن ثابت ندارم چطوری می تونم از خدماتتون استفاده کنم ؟

سلام وقت بخیر. کسایی که تلفن ثابت ندادن چطوری میتونن تماس بگیرن ؟

سلام
ببخشید که مزاحمتون شدم
من واقعا به کمکتون نیاز دارم
دارم کل زندگیم و بهم میزنم افسردگی شذید گرفتم
اما الان تلفن ثابت ندارم میشه لطفا کمکم کنید
یه راه ارتباطی بهم معرفی کنید
ممنون میشم

سلام من واقعا مشكل دارم و اينكه واقعا نميتونم تماس بگيرم كاش ميشد چت باشه چون مشكل شنوايي دارم

خاهش مکنمح ی حرفی بگید تا اروم شم حالم خیلی خیلی خرابه دیگ تحمل این زندگی رو ندارم

پسری هستم 17 ساله هستم، عاشق دختر عمه ام هستم، اما وقتی 10مهر ماه 1398به ایشون ابراز علاقه کردم دست رد به سینه ام زدن و تا شب چله همون سال با من قهر بودن و من هم از همون 10 مهر افسرده شدم اما بدون کمک حتی خانوادم کنترلش کردم و عید 1399کاملا به حالت عادی برگشتم اما بعد از یه ماه دوباره افسردگی اومد سراغم و من تا اواخر پائیز 1399 به خوبی با این مساله کنار اومده بودم اما دیگه ناجور اوت کرد و با کمک روانشناس یه ماهه سر پا شدم تا اینکه یه مشکل کلان اقتصادی برای پدرم رخ داده که تا یه هفته دیگه می افته زندان و الآن من یه سگ دارم که دلیل اصلی حال خوبمه اما به دلیل مشکل اقتصادی پدرم می خوان سگم رو بفروشن یا بدن به کس دیگه و حالا من گیج شدم که چی کار کنم، دانشگاه یا سربازی یا کار و موندن کنار مادرم و دخترم(سگم)؟ البته این خیلی مختصر بود، فقط می خواستم ببینم باید به چه مشاوره ای رجوع کنم تا راهنماییم کنند؟

سلام خسته نباشین
من دختر ۱۸ساله ای هستم که علی رغم اینکه خیلی درسم خوب بود و همه تشویقم میکردن و میگفتن حتما کنور قبولی،پزشکی نیاوردم و پیرا پزشکی اوردم ولی چون علاقه ای نداشتم با وجود مخالفت خانواده موندم پشت کنکور
ولی از طرفی ظاهر خیلی خوبی دارم،و همین باعث شد با اینکه هیچوقت توی زندگیم با هیچ پسری دوست نبودم،مورد تجاوز قرار بگیرم و الان بدترین ضربه روحی رو خوردم
حالم از خودم بده
مدام فکرم درگیره و گاهی به خودکشی فکر میکنم
خیلی به کمکتون احتیاج دارم
داستان زندگیم خیلی طولانیه و متاسفانه قابل بیان نیست

slm mn mikham ba shomare mobile tamas begiram vali in shomarehaii ke dar ekhtiyar gozashtim nemishe beheshon zang zad

سلام دختری ۲۶ ساله هستم و مذهبی و مجرد . تا الان با هیچی پسری رابطه دوستی نداشتم بخاط اعتقاداتم ..خیلی دوست دارم ازدواج کنم اما هیچ مورد جدی ای برام پیش نیومده. و نهایت با کسی به جلسه دوم رسیدم که بخاطر اختلاف شدید سیاسی که داشتیم ردش کردم .. بقیه شون یا به دلم ننشستن یا خوشم اومده و ریجکت شدم از طرف اونا و همین قضیه ریجکت شدنه خیلی رو اعتماد به نفسم تاثیر بدی گذاشته و فکر میکنم حتما مشکل از من و رفتارام بوده و خودمو خیلی سرزنش میکنم. خیلی ناراحتم و نمیدونم باید چیکار کنم حالم بهتر بشه. خیلی نیاز به عشق و شریک عاطفی دارم و نداشتنش داره روحمو میخوره. از نظر جنسی هم واقعا دوست دارم دیگه واقعا کسی باشه که دوستش داشته باشم و دوستم داشته باشه و رابطه رسمی داشته باشیم و بتونم این نیاز رو رفع کنم واقعا فکر رابطه خارج از عرف حالم رو بدتر کنه و دوست دارم جسمم رو با کسی شریک بشم که دوستش دارم و میدونم همیشگیه حالا جدا از اینکه مذهبیم هستم و این قضیه محدودینت ایجاد میکنه.. تا حالا خود ارضایی داشتم و یه مدت خیلی زیاد بود و انجامش درسته لذت داشت اما حالم رو بدتر میکرد و خلا روحیم بیشتر میشد چون احساس گناه رو هم همزمان تجربه میکردم که خداروشکر تقریبا ترکش کردم و شاید گاهی به ندرت پیش بیاد و انجام بدم ولی خیلی خیلی کم. در کل حال دلم خوب نیست. دختری هستم که کسی از بیرون نگاهم کنه فکر کنه واقعا خیلی شاد و راضیم و اینجوری نشون میدم تا کمتر ضربه بخورم چون متنفرم از احساس ترحم بقیه. اینم بگم کسی نیستم که بشینم و کاریم نکنم فعالیت اجتماعی دارم سرکار میرم تو کارای روزمره ام سعی میکنم مفید باشم و روحم رو با کتاب و پادکست غنی کنم. اما گاهی تنبلی غلبه میکنه ولی این چند روز انقدر احساس ناراحتی بخاطر این موضوع در من تشدید شده که دلم به کار مثبت نمیره فقط میشینم غصه میخورم همش دلم میخواد گریه کنم اینم تو پرانتز بگم که من تو یه خانواده خیل سنتی هستم که دخترا از هیجده نوزده سالگی ازدواج میکنن که حالا درست و غلطش رو نمیدونم و کاری ندارم و این قضه فکر میکنم بخاطر فشار اطرافیانم هست چون تقریبا مییشه گفتن تنها کسی هستم تو فامیل که به این سن رسیدم و هنوز مجردم و جدیدا یه مورد بوده که خیلی از من کوچیکتره و در شرف ازدواج هست و از وقتی این قضیه پیش اومده بیشتر رفتم تو خودم .. خیلی ناامیدم همش نگرانم نکنه دیگه ازدواج نکنم موردای خوبم بخاطر اشتباهاتم رفته باشن نکنه با سن بالا ازدواج کنم و دچار خطا بشم و انتخاب خوبی بخاطر فشار اطرافیان نکنم . خیلی خسته و نگرانم.. کمکم کنید ..

ا سلام و خسته نباشید ..
دختری هستم دانشجوی دکترا ژنتیک، 4 سال هست که با همکلاسم اشنا هستیم و قصدمان هم ازدواج هستش، مشگل بزرگ من این هست که قبلا در روستا زندگی میکردیم و عشایر بودیم خواهرم که متولد 59 بودن فوت میگنن و شناسنامه خواهرم را برای من که در سال 64 به دنیا امدم گذاشتن، راستش همیشه این موضوع در زندگیم برام بدترین زجر روحی را داشته در ابتدا که اشنا شدیم و قضیه خیلی جدی نبود من تاریخ تولد اصلیم را به ایشان گفتم یعنی سال 64, و بعدا هم که قضیه جدی شد به دلیل اینکه کار اصلاح سن شناسنامم را به وکیلی در تهران سپردم که انجام دهد (خودم شهرستان هستم )و این وکیل هم دو سال و نیم من را الاف کرد و اخرش هم کاری برای من نکرد، چون من نه گواهی تولد دارم و‌نه گواهی فوت خواهرم ، مرتب هم پیگیری میکردم اما همش میگفتن این ماه نه اون ماه درست میشه، اما اخرشم با دعوا و بحث قرارداد فسخ شد.
همکلاسم متولد 67 هستن، و الان با سن شناسنامه ایی من 8 سال به ایشان دروغ گفتم.
الان میخان بیام خواستگاری و من واقعا نمیدونم چکار کنم، خواهشا کمک کنین، چطور بهش بگم، اصلا جرات ندارم مطرح کنم ..
ما واقعا همدیگه را دوست داریم ، و این پسر واقعا من را از صمیم قلب دوست داره و همش میگه موفقیتهای من ب خاطر وجود تو در زندگیم بوده.
تو رو خدا بگین چکار کنم ..
خانوادش اگر بفهمن مطمعنم مخالفت سخت میکنن، نمیدونم چکار کنم گاهی ب سرم میزنه بگم من ی بیماری گرفتم و نمیتونم ازدواج کنم ..
خواهش میکنم کمک کنین .
خواهش میکنم خیلی زود جواب بدین ..
در ابتدای اشنایی با هم کمی مشگل و اختلاف نظر داشتیم اما الان یک سال و نیم هست که هیچ مشگلی با همدیگه نداریم، کناره هم هستیم نهایت احترام را به همدیگه میگذاریم و واقعا در زمینه رشته درسی باعث پیشرفت همدیگه شدیم، ایشوندهم پسری بسیار مودب، متین هستین و کاملا مستقل، مصمم و با اراده در هر کاری

سلام وقت شما بخیر .من با خانمی که در مرحله پایانی طلاق بود به درخواست خودش وارد مرحله شناخت شدم برای ازدواج شدم و به مدت 3 ماه طول کشید ایشون فامیلم هستن و یکسال از من بزرگترن . من 48 سالمه بدون سابقه ازدواج و ایشان 49 سال . متاسفانه یه سری بهانه گیرها و یه سری بدخلقی ها از جانب من صورت گرفت که به کلی ازم روی گردان و متنفر شد و اخر سر با الفاظ تحقیر کننده ازم خواست که دیگه پیام ندم و تمامش کنم . متاسفانه بعد این موضوع به مدت یک هفته شروع کردم به التماس کردن واسه دادن فرصتی برای جبران و مراتب تاسف و پشیمانیم رو ابراز کردم که اثر بخش نبود . الان یکماه از این موضوع میگذره . چکار کنم ؟